De geschiedenis van de Tailwind Regatta

Door: Roy van Weely 

Twee fanatieke zeilers hadden op een moment het idee opgevat een onderlinge zeilwedstrijd te organiseren voor collega vliegers. De allereerste keer deden er wel 3 deelnemers mee; de twee organisatoren Henk Everwijn en Jeroen Visser en als deelnemer Gerben Bos. Dit ‘evenementje’ moest natuurlijk een ‘vlieg gerelateerde’ naam krijgen en zo is de TAILWIND REGATTA  geboren in het jaar 2000.

Henk Everwijn vertelde dit op een crewborrel, op het strand van Bonaire aan Purser Wilfried Hoelen en was ‘not amused’ dat dit soort evenementen alleen maar toegankelijk zouden zijn voor vliegers. Hoe leuk zou het zijn als daar ook Cabinepersoneel aan mee kon doen. “Ja“ zei Henk: “dat zou ontzettend leuk zijn, maar ik ken geen zeilende mensen in de cabine”. “Nou” zei Wilfried: “ik wel “.

Thuisgekomen belde Wilfried mij op en zei: ”gefeliciteerd Roy, je zit in de organisatie van de Tailwind Regatta”… HUH…de wat? “Leuk man”zei Wilfried, een zeilevenement voor KLM Cockpit en Cabinepersoneel! ‘Twee dagen zeilen en feestvieren en bier drinken’... dat klonk als muziek in mijn oren. En aangezien ik in een bandje speelde met vliegende collega’s (de ouwe NLM-band) dacht ik meteen om die mannen enthousiast te maken om bij de Tailwind een beetje muziek te maken voor collega’s en een feestje te bouwen. En zo is de ‘Below Limits band’ de eerste jaren de vaste Tailwind band geworden.

In 2002 zijn we begonnen met de Tailwind vlaggetjes omdat het ons leuk leek om iedereen ieder jaar een leuk aandenken mee te geven want zeilers zijn nou eenmaal gek van vlaggetjes…

Het ging als een lopend vuurtje door de cockpit en de cabine dat er jaarlijks een geweldig zeilevenement was met aansluitend een heel leuk feest met live muziek door collega’s. Mede door deze mond op mondreclame groeide de Tailwind Regatta snel uit van 3 naar 10…16…25 schepen en ieder jaar werden het er meer en meer tot wel bijna 50 schepen.

Aangezien het evenement steeds groter werd, hadden we best behoefte aan extra handjes en zo is Suzanne Blaauboer ook toegetreden tot de organisatie. Leuke bijkomstigheid is dat we tevens iemand hadden die de prijsuitreiking kon opsieren met een dikke knuffel voor de mannen!

De eerste jaren ging het wedstrijdelement eigenlijk alleen maar om ‘de eer’ en waren de dochters van Henk en Jeroen de protestcommissie. Als je de kinderen een ijsje gaf had je het protest gewonnen…

Maar vanaf de dag dat je ook daadwerkelijk een prijs kon winnen, werd de boel opeens een stuk fanatieker; watertanks werden geleegd, ankers van boord af gehaald  en sprayhoods werden verwijderd etc.etc. 

Henk en Jeroen zijn beide jarenlang de wedstrijdleiding geweest vanaf het startschip. Dit schip was de motorboot van Jeroen zijn ouders, waarvan we jaar in jaar uit, belangeloos gebruik van mochten maken! Soms wel wat sneu voor Henk en Jeroen, want zij moesten natuurlijk wachten tot de laatste boten gefinished waren (lees ondergetekende met zijn super langzame LM…) terwijl de overige deelnemers allang aan het feestvieren waren met het walprogramma. Overigens zijn we, o.a. voor dit walprogramma, jarenlang gesponsord. Eerst door URSUS en later door VLIEG- HYPOTHEKEN.

Intussen had de Tailwind band hun repertoire zodanig aangepast en uitgebreid met de zangers Theo Konijnenberg en Berry Dors en soms zelfs gastoptredens van Ipo Evers (saxofoon) dat de feestavonden steeds leuker en wilder werden met dansen op de tafels en noem het maar op!

Helaas is de vaste Tailwind band uit elkaar gevallen door de verhuizing van Wil Holthuis naar Zuid-Afrika en het trieste en de veel te vroeg overleden Luitse Iwema.

Ook onze gastheer van de Mastenbar en het personeel keken ernaar uit als de Tailwind weer voor 3 dagen neerstreek in de Compagnieshaven.

Gelukkig heeft Theo Konijnenberg het stokje overgenomen met zijn band en later de band B-Loose van Ron Beetstra. 

De Tailwind werd niet alleen opgeluisterd door collega’s die muziek maken, maar zeker ook door vliegende collega’s die op regelmatige basis zich boven het wedstrijdveld lieten zien in diverse vliegtuigen en capriolen uithaalden. Zelfs werden we regelmatig bezocht door de Catalina die bij het wedstrijdveld spectaculaire Touch en Go’s maakte op het IJsselmeer. En natuurlijk Robbert van Zwieten die met z’n maatjes een show weg gaven boven de haven van Muiderzand.

Eén van de meest indrukwekkende was wel een KLM 747 die tijdens het walprogramma even langs kwam vliegen. Daar was iedereen toch wel écht  van onder de indruk.

Om Henk en Jeroen de kans te geven om ook weer eens mee te zeilen, heeft Pim Huisingh aangeboden om startschip te zijn en de wedstrijdleiding over te nemen. Hij heeft jaren, samen met Eveline van Weely dit gedaan en toen Henk zich langzaam terugtrok uit de organisatie heeft Pim die plek overgenomen en zijn stilzwijgend Eveline en later Juul Huisingh ook mee gaan helpen in de organisatie. Toen Pim een keer verhinderd was hebben vrienden uit Lemmer aangeboden om startschip te zijn met een mooie Lemsteraak.

Ook Wilfried heeft zich teruggetrokken uit de organisatie en aangezien we toch graag collega’s uit de cabine in de organisatie wilden houden en om die groep goed te kunnen bereiken, heeft Anouska Wilthagen zich bereid getoond om in de organisatie te stappen en haar man Mark bood zich aan als penningmeester. 

De Compagnieshaven in Enkhuizen was in eerste instantie jarenlang de vaste uitvalsbasis van de Tailwind Regatta. Dit mede door zijn ligging, bereikbaarheid per openbaar vervoer (voor opstappers) en de entourage van de Compagnieshaven. We werden gefaciliteerd om allemaal bij elkaar te liggen zodat bij aankomst op de steiger voor het havenkantoor gelijk één grote crewborrel was. En dat bleef drie dagen lang zo omdat we in de beginjaren 2 wedstrijd dagen hadden. We hebben in de loop van de tijd veel wedstrijd variaties gehad. Van de ‘gewone’ Up en Down baan tot en met het 24 uurs concept. 

En de Mastenbar was natuurlijk een geweldige locatie voor het diner en het feest wat altijd goed verzorgd werd.

Echter, door omstandigheden wilde de Mastenbar ons niet langer faciliteren en moesten we op zoek naar een andere locatie. Na een aantal omzwervingen rond het IJsselmeer, zoals Muiden, Muiderzand en een op en neer race Enkhuizen – Lemmer kwamen we uiteindelijk alsnog terecht daar waar we ooit begonnen zijn! We hadden besloten dat Enkhuizen absoluut de beste uitvalsbasis was en zijn we op zoek gegaan naar een nieuwe locatie aldaar. Tijdens deze zoektocht bood de zeilvereniging in de Compagnieshaven aan om ons te faciliteren waar we eigenlijk heel blij mee waren. Het eerste jaar was een succes, maar het jaar erop ging de vereniging opeens met een vork schrijven! Dus zijn we weer op zoek gegaan naar een nieuwe locatie en hebben deze gevonden bij Karin Mazereeuw van eetcafé ‘t Ankertje in de Oude Haven van Enkhuizen.

Bij het neerstrijken op deze nieuwe locatie werd het langzaam tijd om het organisatieteam te gaan verjongen met enthousiaste collega’s die graag het stokje wilde overnemen.

Het evenement, de Tailwind Regatta, mag zich verheugen op een nieuw enthousiast organisatieteam bestaande uit:

Jeroen Visser

Pim Huisingh

Anoushka de Groot -Wilthagen

Mark de Groot

Loeke Bergstein

Melanie de Vries

Linda Barki -van der Plas

Josselin Hoogeveen

Emma Pier

Johan van der Vleuten